Selde yıkılan güreşçi köprüsü köyü ikiye böldü, vatandaşlar ulaşımda ağırbaşlılık yaşıyor

Üçköprü köyünde mevcut köprü, sel sularına kapılarak yıkılmıştı. Köprü yıkılınca adeta köy bile ikiye bölündü. 40 evre ve 6 fabrikanın bulunduğu köyde köprünün yıkılması, vatandaşın üstelik mağdurluk yaşamasına amil oldu. Yıkılan köprüye ahşap basak dayayan köylüler, o şekilde karşıya geçmeye çalışıyor.

YAŞLILAR VE HASTALAR HADDINDEN FAZLA ZORLANIYOR

Gençler merdivenle ulaşımı sağlayabiliyorken, buğulu ve sökel vatandaşlar merdiven üstelik çıkamıyor. Camiye, mezarlığa, sağlık ocağına ve yakınlarının evine ulaşmakta zorlanan köylüler, köprünün kısa sürede yapılmasını istiyor.

“BİZİM BIRICIK ULAŞIM NOKTAMIZ BU KÖPRÜ”

Köye sadık Fatih Mahallesi’nde hareketli vatandaşlar bile evlerine uzak noktada bulunan alternatif yolları görmek durumunda kalıyor. Köprü yıkıldığı amacıyla çokça üzüldüklerini söyleyen İsmail Altındal, “Burada 40 gömlek, 6 üretimevi var. Bizim bir tane muvasala noktamız bu köprü. Zaman erte okullar açılacak. Market, ilişki, hastaneye gidecekler gidemiyorlar. Cankurtaran gelecek; 7 kilometre uzaklıktan dönüp gelmesi gerekiyor. İtfaiye ati ama gelemiyor buraya” dedi.

“TÜN BURAYA DÜŞSEM BENDEN KİM BILGELIK TAKANAK”

İşten eve tün saatlerinde döndüğünü tamlayan Yalın Bekte, 4 kilometrelik almaşık gelgeç yolundan gidemediğini ve kara tahta köprüden geçtiğini belirterek, “Allah korusun, tün saatlerinde ayağım kaysa ve ben düşsem kimin haberi olacak? Köpeği var, hırsızı var. Buradan dizge inip çıkıyor. Tut ki düştüm. Şu arkamda tanıdık meydan filhakika aynaz. Düşsem elhak batarım. İçine çeker beni. Sabaha büyüklüğünde kim veri algi benden?” diyerek konuştu.

“KOAH HASTASIYIM, ABLAMIN YANINA GİDEMİYORUM”

KOAH hastası 73 yaşındaki İsmail Altındal ise, “Ego burada doğdum, büyüdüm. 1995 yılına büyüklüğünde güreşçi köprüsü yapılmadan önceki dereden geçiyorduk. Cenazemizi da dereden geçiriyorduk. 1995 yılında o zamanın mebus Necmi Hoşver’i buraya getirdim. Allah razı olsun, o ant buraya güreşçi köprüsü yapıldı. İşçiliğini hepimiz kendimiz yaptık. Burada kaymakamlık olduktan sonra buraya tıpkısı daha bir madde yapmadılar. Biz herif değil miyiz? Bizim hangi yapmamız lazım? 73 yaşındayım KOAH hastasıyım, ben bir yere gidemiyorum. Meze namazına bile gidemedim. Yeğenim motosikleti ile getirdi beni. Ablam karşı mahallede oturuyor. Amansız Hastalık hastası, yanına gidemiyorum. Şuradan pekâlâ geçeyim?” ifadelerini kullandı.



Share: